WYGLĄD:
Płyn, jego wygląd uzależniony jest od naczynia, w którym się znajduje (butelka, karafka, kieliszek)
KSZTAŁT:
Kształt naczynia
KONSYSTENCJA:
Likier posiada gęstą konsystencję, wilgotną w dotyku i lekko lepką.
BARWA:
Likier posiada barwę żółtą o odcieniu zależnym od koloru żółtek użytych do produkcji. W przypadku ajer likieru czekoladowego intensywność koloru uzależniona jest od ilości i jakości dodanego kakao lub czekolady (od jaśniejszego koloru kawy z mlekiem do koloru ciemnej czekolady).
SMAK I ZAPACH:
Smak i zapach likieru z wyczuwalnym aromatem jajecznym i alkoholowym. Ajerlikier z dodatkiem wanilii lub waniliny posiada aromat i smak waniliowy, w smaku jest słodkawy o wyraźnym wyczuciu alkoholu. Smak i zapach ajer likieru czekoladowego charakteryzuje się wyraźną kakaową nutą.
TRADYCJA, POCHODZENIE ORAZ HISTORIA PRODUKTU
Słodkie likiery i nalewki powstały już prawdopodobnie w starożytności. Pierwszy modny likier wymyślił ojciec sztuki lekarskiej Hipokrates i był to napój naturalnie fermentowany o niewielkiej zawartości alkoholu. W wieku VIII nastąpił przełom w produkcji alkoholu, arabscy alchemicy przeprowadzili wtedy pierwszą destylację wina i otrzymali pierwszy bimber w historii. Napoje zwane likworami zaczęli produkować Włosi w XVI w., wtedy też likiery zaczęły pojawiać się w Polsce.
O tym, iż na terenie wsi Popielów wyroby alkoholowe były znane już w średniowieczu świadczą zapisy w dokumencie lokacyjnym wsi. Ludność naszego regionu większe ilości napojów alkoholowych wypijała w czasie zapustów czyli karnawału, a śląska gospodyni zawsze miała w spiżarce schowaną buteleczkę ajerkoniaku na wszelki wypadek: „(…)nie można sobie wyobrazić tych swawoli bez dodatku tak charakterystycznych dla Śląska napojów jak : piwo jasne lub ciemne […] likier wiśniowy, ajerkoniak czyli likier jajeczny lub likier kakaowy” (Elżbieta Łabońska, Śląska kucharka doskonała, Fundacja dla Śląskiego Instytutu Naukowego, Katowice 1989, s. 160). Bez podania ajerkoniaku nie mogła by się obejść żadna większa Śląska uroczystość. Tak więc był on ujęty także w menu weselnym „do ciast na podwieczorek obowiązkowo podaje się od dawna kawę naturalną, parzoną w dzbankach, […] w porze podwieczorku podaje się również likier jajeczny i likier czekoladowy lub wiśniowy” (Elżbieta Łabońska, Śląska kucharka doskonała, Fundacja dla Śląskiego Instytutu Naukowego, Katowice 1989, s. 267).
Anna Myszyńska, znana śląska gawędziarka pochodząca z Kórnicy k/Głogówka, w jednej ze swoich książek pisze o likierze w rozdziale, w którym wspomina bale sylwestrowe z okresu swojej młodości „Gorzoła to wszyscy ze spirytusu robili i mieszali ze sokam albo nalewką, kobity robiły kanałówki abo ajerkoniak i zabawa przi tyj była fest a fest (…). – fragment książki „Śląskie rozprawianie z okolic Białej, Głogówka i Krapkowic, Biała Prudnicka 2006 r., s. 40.
Wersję czekoladową sporządza się dodając kakao do ucieranych jajek z cukrem lub roztopioną czekoladę. Ta wersja na Śląsku Opolskim zwana jest pod nazwą: ajer likier siokoladowy lub szekuladówy.
Ajerlikier zostały wpisany na listę produktów tradycyjnych 30 marca 2021 r. w kategorii Napoje w woj. opolskim przez Państwa Piotra i Annę Szafrańskich z Pasieki na Kabatach w Popielowie.
